مفهوم اساسی و محدوده کاربرد فولاد ساختاری کربنی

اول، مفهوم اساسی و محدوده کاربرد فولاد ساختاری کربنی
فولاد سازه‌ای کربنی به مواد فولادی اطلاق می‌شود که محتوای کربن آنها بیش از 2.11٪ نباشد که به طور گسترده در ساخت، ساخت و ساز، متالورژی، کشتی‌سازی، ماشین‌سازی، نفت و صنایع شیمیایی استفاده می‌شود.انعطاف پذیری، جوش پذیری و ماشین کاری خوبی دارد و قیمت آن نسبتاً پایین است و عملکرد هزینه نسبتاً بالایی دارد.
دو، چند نوع فولاد که معمولا در فولاد ساختاری کربنی استفاده می شود
1. فولاد Q235: این یک فولاد کم کربن معمولی است که عمدتاً در ساختار مهندسی عمومی و ساخت مکانیکی استفاده می شود.این دارای مزایای استحکام خوب، شکل پذیری خوب و هزینه کم است و به طور گسترده در پل ها، ساختمان ها، کشتی ها و سایر زمینه ها استفاده می شود.
2. فولاد Q345: فولاد کم آلیاژی با استحکام متوسط ​​و بالا است که بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.استحکام بالاتر و شکل پذیری بهتری نسبت به فولاد Q235 دارد و به طور گسترده در زمینه های پل، کشتی، پتروشیمی و ساخت و ساز استفاده می شود.
3. فولاد 20#: یک فولاد ساختاری کربنی متداول است و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد.این دارای مزایای استحکام بالا، چقرمگی خوب، مقاومت در برابر سایش خوب و غیره است و به طور گسترده در ساخت ماشین آلات، قطعات خودرو، بلبرینگ ها، چکش ها و سایر زمینه ها استفاده می شود.
4. فولاد 45#: نوعی فولاد ساختاری کربنی پیشرفته با کاربردهای گسترده است.دارای ویژگی های استحکام بالا، چقرمگی بالا، مقاومت در برابر سایش خوب و غیره است و به طور گسترده در ساخت بیل مکانیکی، ماشین آلات، حمل و نقل ریلی و سایر زمینه ها استفاده می شود.
5. فولاد 65Mn: این یک فولاد ساختاری کربن متوسط ​​است که عمدتاً در ساخت فنرها و قطعات مهر زنی استفاده می شود.دارای خاصیت ارتجاعی، مقاومت خمشی و مقاومت در برابر خوردگی است و به طور گسترده در خودروسازی، ساخت ماشین آلات، کشتی ها و سایر زمینه ها استفاده می شود.
به طور کلی، انتخاب فولاد ساختاری کربنی عمدتاً به زمینه کاربرد خاص و محیط استفاده بستگی دارد.در زمینه ها و محیط های مختلف، عیار فولاد مناسب باید انتخاب شود تا از اثر استفاده و ایمن اطمینان حاصل شود